26 mei 2022 wei wu wei
Op dit moment liggen we onder het minicampingtafeltje van het lachen. We kwamen thuis met een verhaal van 2 honden die we tegenkwamen in the middle of nowhere. Heel raar, helemaal nat en samen op stap. Ik bleef daar maar aan denken tot we een paar kilometer verderop een bord tegenkwamen over chiens… na lang bestuderen van het frans op het bord was ik ervan uitgegaan dan Tenus en Laisse die 2 honden waren die daar gewoon vaker liepen. Ik dacht nog, wat raar maar erg leuk om daar een verkeersbord van te maken. We fietsten gerustgesteld door… totdat we 'thuis' dat verhaal vertelden en de foto lieten zien van het bord… blijkt t helemaal niet over Tenus en Laisse te gaan maar gewoon of je je honden aangelijnd wil houden… whahahaha… Tenus en Laisse…๐คช๐๐๐
Maar even terug naar vanmorgen… we hebben lekker geslapen in ons buitenverblijf ondanks t gemopper van gisteravond. Stiekem vanmorgen gewoon Freerk niet gedouched. Dat scheelt een boel tijd. En nee, hij stinkt nog niet ๐.
Ontzettend fijn dat we een crew mee hebben. Zij hebben verse baguettes en lekkere broodjes gehaald. En ze werden gesmeerd en belegd en zelfs lunchpakketjes voor vanmiddag. Super fijn begin van de dag.
We werden naar ons eind-beginpunt gebracht en met een 'allez hop' van Yarick en daar gingen we. Lekker weertje, wind tegen, volle accu en goede zin.
Het thema is voor vandaag 'wei wu wei'... doen door niet te doen, niet afdwingen. Elke hoge hobbel werd dus niet op wilskracht genomen, ik hoef niet alles te kunnen. Best lekker gevoel. Meer stukjes gelopen omdat de bult te hoog was…
Weer langs het water, meditatief maar ook saai volgens Freerk. We hadden het erover dat als je zo in de natuur fietst dat alles van je af valt. Werk, huis, spullen, niks lijkt nog belangrijk. Ja, met je hoofd maar in je gevoel niet. Wat er overblijft is een warm gevoel voor je geliefden, familie, huisdieren. En zo mijmeren we verder langs de Oise en Aisne en alle aftakkingen.
Toch maar iets langere pauze ingelast. Toen ik op een bankje ging zitten dacht ik 'wat ligt er onder mn billen?' Ligt niks… waren t mn bilspieren… muscles de derriere๐… Gegroeid ๐
Verder langs t water en de ontmoeting met Tenus en Laisse ๐, eindelijk gezellige dorpjes met bloemen en gezellige tuintjes, mannetjes die ons hielpen en fietsmannetje die dat gewoon niet deed terwijl wij stonden te klooien bij een te smalle opening voor de fiets.๐ถ Sommige vervallen huisjes werden overgenomen door de natuur. Wat een verschil bij Nederland. Overal zagen we projectjes voor ' ik vertrek'... tja hij blijft een timmerman.
Ook stempels gehaald voor onze credential. Nous voulons un tampon svp ๐ Gelukkig hebben we eraan gedacht en was alles weer open. Vorige stuk was in coronatijd en waren dit soort dingen fermé. Nu gelukkig wel een andere tijd al zie je in Frankrijk nog veel mensen met mondkapjes
Uiteindelijk Compiegne en deux glaces gehaald… dat hadden we verdiend.