14 juni

We zien aan de stempel die we hebben gekregen onderweg in Brevin welke datum het is vandaag. 14de schreef ze erop. Goh, alweer de 14de? Of pas de 14de? Had het wat uit gemaakt als het de 10de was geweest of de 17e? Geen idee. Voor ons op dit moment in elk geval niet. De dagen worden ingevuld met slapen, verzorging, fietsen, eten, natuur, afzien en gelukkig-zijn… en sommige dingen ook nog tegelijk. Hoe anders kan het leven ook zijn. Dat hebben we letterlijk aan den lijve meegemaakt. Hoe zou het zijn als je het vooruitzicht van een lange reis niet had gehad en blijft hangen in ziek-zijn? Geen idee. Vanmiddag zeiden we nog als we nu zouden moeten stoppen is dit het al dubbel en dwars waard geweest. Wat een mooie herinneringen. Natuurlijk is niet alles pais en vree en is het soms flink afzien maar zelfs dat is fijn, gewoon omdat je het kunt en weet dat je letterlijk en figuurlijk de berg op komt.

Gisteren een pittig stuk langs de Loire gehad. Langs idyllische dorpjes en stadjes die natuurlijk allemaal hoog langs de rivier lagen 🤨

Lieflijke kleuren op de muren en bloeiende planten. Je ziet de begroeiing veranderen. Veel planten in de tuin die bij ons in miniformaat in de vensterbank staan. 

Veel van de dorpjes zijn ommuurd en doen wat middeleeuws aan. 

Dan ineens sta je weer oog in oog met de grote Loire die langzaam naar de zee toe kruipt langs enorm veel industrie. Gelukkig was dit aan de overkant en fietsten wij langs de mooie zijde. En daar doemt de enorme brug op die de 2 delen van dit gebied verbindt. 

We slaan de hoek om en laten de brug achter ons. Dachten we…

S Avonds een zitsessie op mijn rotsje met de bijna volle maan en de volle zon die langzaam achter de rots verdween in fantastische kleuren die een mens niet kan namaken. Zelfs een foto geeft een vertekend beeld. 

Vanmorgen gingen we weer van start bij het eindpunt en ik zag bij het halen van alweer een 'tampon' een kaartje met een grote slang. Nu herinnerde ik me dat van ooit. Dat wil ik met eigen ogen zien natuurlijk. Duzzzz 2.5 km terug fietsen. En we vonden het de moeite waard. 

Na het omdraaien in de goede richting kwam de wind in de rug en de zon op onze huid en steeg de temperatuur al naar tropische waarden. Pfffieuw

De weggetjes leken mooi begaanbaar maar schijn bedriegt. Scheef en sommige verraderlijke kuilen. Mijn bakkenistje had het zwaar te verduren vandaag. Hij zal met zweet in de handen vastgeklemd zijn geweest aan zijn leuningen. Bramenstruiken over zijn armen en om mijn benen en de vele brandnetels zorgen ervoor dat ik geen reumatiek meer kan krijgen😁

Onderweg zagen we 2 opairfietsen staan!! Wat ontzettend leuk. Franse medewerkers van een instelling waren aan het fietsen met cliënten. Natuurlijk moesten we op de foto!

Na vele oh-wat-mooi en kijk-daar-eens kwamen we moe maar voldaan op de camping aan. Ze waren net aan het maaien, gras trimmen en zagen en ik kon met oordopjes en mn boose-vriendje nog het geluid nauwelijk verdragen. Gelukkig stopte het voordat ik ze over de heg heen had getrokken. Eerst een welverdiend koud voetenbadje en een schaduwplekje, even bijkomen…