Het is volgens mij donderdag (30juni) en ik word wakker met gezellig getik op de tent en het geluid van de oceaan op de achtergrond. Ik zet toch maar mijn Boose-vriendje op want de oceaan is best overheersend aanwezig. Vandaag weer verhuizen en een behoorlijk stuk fietsen. We zijn niet meer zo ver van de Spaanse grens. Wat spannend eigenlijk en wat ver! We zouden eigenlijk nog naar Lourdes. Dat lijkt me super indrukwekkend maar we hebben besloten dat als we op de terugweg tijd hebben dat we er dan langs gaan. Nu zou het teveel tijd kosten.
Gisteren was het de bedoeling rustig aan te doen want mijn 'herstelscore' volgens de fitbit was ontzettend laag, teveel gedaan de dag ervoor. Dat voel ik ook echt. Overal pijn in mijn spieren en moe in m'n hoofd, niet happy.
Dus relaxt op stap en met mooi weer rustig fietsend over helaas hobbelige paadjes. Rustig een broodje gegeten maar direct daarna kwam de grote verrassing, een superhoog duingebied met 10 procent lange stijgingen en dalingen. Pffffff… duwen en lopen dus. Maar samen hebben we dit toch maar gered! We werden omhoog gejuigd door de cicaden van Frankrijk. 🦗🦗🦗🦗🦗Ik hoorde ze applaudisseren🦗🦗🦗🦗 elke keer dat we boven kwamen. 🦗🦗🦗🦗🦗
Nadat Kees en Djinx ons hadden gehaald nog even naar de Super-u en weer naar de tent om te eten en de dagelijkse inpakdingetjes voor de volgende dag. Tijdens het afwassen, Freerk is chef-afwas, was er ineens een giga knal… is zomaar het hele verwarmingselement van de waterkoker eruit gesprongen via de zijkant, groot gat erin…😵😵💫. Lag 5 meter verder. Net niet door Freerk heen gegaan, had hij er nog meer gaten bij gehad als dat een paar cm opzij was geweest. Wat een mazzeltje dat dat goed is gegaan… maar wat idioot dat dat kan gebeuren.
Na crackertjes met franse kaas, Kees vond dat horen in Frankrijk, een drankje en een leuk gesprek met musicale buren die ons hadden getrakteerd op live muziek, kropen we ons tentje weer in. Alweer een dag voorbij…