7 juni
Mont Saint Michel
Vanmorgen konden we heerlijk uitslapen. We hoefden dus niet ver te fietsen want we zaten dichtbij. Geen last gehad van nachtelijke overstromingen en losschietende stoma's en mn Boose-vriendje zorgde dat alles stil was om me heen… heerlijk. Na het ontbijt en de dagelijkse wasjes, douchejes en gedoetjes zijn we samen met Yarick en Selinde naar 'de Berg' gereden.
Eerst natuurlijk naar de bureau de touristique voor onze 'tampon'... nou dat was een happening. Eerst met foto een stempel in onze credential en een diploma! Wat grappig!
Ook leuke gesprekken met deze en gene.
Zo… nu gingen wel eventjes zorgen dat Freerk naar boven ging in de Abdij. Met zijn 4en moet t lukken toch? Vol goede moed met de rolstoelfiets naar boven.. waarschijnlijk zijn we de eerste fiets geweest die zo gek was. ( hmmm.. ik vereenzelvig me al met een fiets…) Tot aan de eerste treetjes is het gelukt. Helaas was Freerk helemaal niet fit dus verder was onmogelijk voor hem. Dus maar verstandig zijn en omkeren. Zo ontzettend jammer. Maar samen uit samen thuis!
Nog snel een souvenirtje en in gestrekte draf via een andere vvv, voor een goede fietsroute naar Nantes, naar de camping. Daar was het warm en ben ik nog even het zwembad in gedoken. Morgen, na het inpakken, springen we weer op de fiets voor ons volgende doel… Santiago de Compostela… wat klinkt dat nog ver weg. Dit was eigenlijk op 1 lange dag rijden van huis. Straks is het langer… dat is ff slikken geloof ik. Ben nooit verder van huis geweest dan 1 dag reizen. Maar een camino is er ook voor om dingen te overwinnen. Nog geen heimwee gehad en thuis gaat alles best goed. Djekkie is er nog en de mensen om haar heen zijn ontzettend lief. We gaan het zien. Maar niet teveel bij stilstaan.
Waar zijn we in hemelsnaam aan begonnen…🙃