Lezers,
Dit is een trieste dag omdat het voorlopig de laatste etappe is van onze reis naar Santiago de Compostela. Maar ook zijn weer de nodige gebeurtenissen te melden vandaag. Gisteravond mocht de fiets mee het hotel in en zodoende konden wij vanochtend er weer bepakt en bezakt uitrijden.
Direct voor de deur de eerste ontmoeting met een stel uit rotterdam. Die hadden dit soort fietsen nog niet gezIen maar vonden het wel een mooie oplossing voor minder mobiele mensen. Ze kenden wel de duofiets maar die is zo breed omdat je naast elkaar zit. Visitekaartje gegeven en dan gaan we dan eindelijk vol goede zin. Via allerlei leuke en minder leuke paden gaan we verder op weg naar Breda. Onderweg reden we over een beste uitstulping en kwam beroerd uit. Maria ging door haar rug en heeft er behoorlijk last van. En dan wordt leuk plots toch minder leuk of soms zelfs gewoon kut…
Toen we een kapelletje tegen kwamen hebben we dan ook maar een kaarsje voor onszelf gebrand...
En tot overmaat van ramp missen we de reservebroodjes, dus op zoek een winkel en dat valt niet mee. Maar een aardige man wist ons er een aan te wijzen en aangekomen bij de winkel haalt Maria de voorraden op. Dan is er even discussie over het weer oppikken van de route. Maar dat lukte ook!
Al fietsend komen we bij Kaatsheuvel en wat zit er in Kaatsheuvel? Juist de Efteling! Nu helemaal verlaten en voor ons dus geen stempelplaats maar een giga grote verlaten parkeerplaats. Al rijdend komen we dan over de Loons- en Drunense heide, erg fraai op die helikopters na, wat een herrie maken die dingen zeg. Toch lunchen op een boomstam want daar hadden we zin in.
Dan de laatste kilometers naar de Grote kerk in Breda voor een stempel, helaas ook dicht! En ook heel erg dicht met alles in de steigers een teleurstelling dus. Uiteindelijk komen we op aanwijzing van een paar mensen bij het bisdom.
De aanwezige meneer is wezen zoeken en vond een stempel van de bisschop. Hoe leuk is dat!
Breda uitfietsen is best een ver stuk en dan is het niet zover naar de Belgische grens waar Kees ons opwacht. Stiekem scheuren we een stukje de grens over want dat mag natuurlijk niet in coronatijd. Vanaf de grens is het 3,5 uur terug naar huis al met al een lange dag.
En hiermee hebben we deel 1 afgerond en daar zijn we best trots op!
In voor en tegenspoed hebben we de tocht van noord naar zuid gemaakt en dat geeft een goed gevoel.
Groet
Freerk