Wakker worden na bijna niet slapen en met druppels in de tent en op je hoofd… hmmmm…. Veel water gevallen…
Verhuisdag… en wat doen we met de route? Het heeft erg geregend en onze te rijden paadjes zijn modderpaadjes geworden door het moeras. Dit kan best link zijn. Ook logistiek is het lastig. Ons eindpunt zou aan andere kant van de Gironde zijn wat betekent dat Christel helemaal moet omrijden om ons te halen. Scheelt zo weer een uur of meer. Dus besloten samen het pontje over te gaan met de fiets in de bus (scheelt ook kosten want dat is reteduur). Zo gezegd zo gedaan. (Dus paar kilometers gesmokkeld 😶)Na het pontje werden we de bus uitgezet en 'allez hop' lekker stukkie fietsen. In de tussentijd heeft Christel voor ons een camping gezocht wat nog niet zo makkelijk was. Alles kost veel tijd en uitgezoek.
Wij hadden een fijne route en door de cadans van de bobbels in de weg vielen we bijna in slaap. We gaan nu voelen dat we moe worden. Van fietsen, regelen, verzorgen, weinig slapen, anders eten etc. We zijn ook al 4,5 week op stap!
Dus wat verzint de kosmos hierop? 🤢Hij zorgt dat de begeleidingswissel niet zo vlekkeloos verloopt. Kees belt op en staat met kapotte bus in Duitsland. 😱
Crisis… wat nu? Christel zou bus meenemen naar huis en Kees zou de aanhanger overnemen. Pffff…
Wat moeten we doen? Eerst maar afwachten tot bericht van Kees...
Wij fietsen weer stukje verder…
Helaas… ADAC is geweest en Kees moet naar Nederland terug.
Gelukkig mocht de bus naar Richard. Hopelijk kan hij helpen.
Wij proberen normaal verder te functioneren maar dat is best lastig.
Volgende dag gewoon weer naar beginpunt en daar gaan we weer. Nu naar de camping dus Christel was vrij nadat ze ons had weggebracht. We hadden super weggetjes en we konden heerlijk doorfietsen. Rond lunchtijd onszelf getrakteerd op wat lekkers. Het leek bijna als vanouds. Een heerlijk plekje aan het water.
Je zou toch helemaal vergeten dat er regen voorspeld was… en inderdaad…netjes op de aangegeven tijd van de weerapp veranderde de lucht van kleur en voordat we maar iets konden bedenken viel het met bakken uit de lucht. En net natuurlijk toen het vlakke gedeelte ophield en wij door een groot duingebied moesten fietsen. Echt een supermooi gebied maar hooooog… daar zijn onze pukkelige duintjes helemaal niets bij… en zo gecultiveerd als onze bultjes zo ruig zijn ze hier. Nergens hekjes of prikkeldraad. 1 pad erdoor en als het regent regent het ook echt en het houdt niet op voordat je onderbroek ook nat is. Donder en bliksem en geen schuilplekje te vinden. De paden veranderden in rivieren die kolkend het water naar beneden lieten stromen. De fiets piepte en kraakte toen we als een gek probeerden het einde van onze tocht te overleven… gelukt… ik schrijf nog…
Rillend, want de regen gooit de temperatuur ook 10 graden naar beneden, en doorweekt ondanks de regenjassen, kwamen we op de camping aan. Alles uit en in de tent gedoken om warm te worden.
Ondertussen wachten op nieuws van Kees…. Er is nog niks zeker. Wat nu? Onze tocht stopzetten en terug naar huis? Mee met mijn bus en Christel naar Nederland? Wat is wijsheid?
Teleurstelling hoort ook bij de camino maar dit soort teleurstellingen zit ik niet op te wachten. Ik dacht meer aan dingen kwijtraken, geen ijsjes kunnen kopen omdat het gesloten is of een dag niet kunnen fietsen door een lekke band… niet van dit soort teleurstellingen… dit was echt wel even slikken.
Door een whatsappje waarin iemand het had over spijt viel het kwartje. Ik denk dat we vreselijk spijt gaan krijgen als we niet alles hebben geprobeerd. De kans nog op zo'n reis te kunnen wordt steeds kleiner als we terug gaan. Dus alles afwegende en Jacobus, beschermheilige van de pelgrim, aangeroepen te hebben besloten we te blijven. Tot op het laatste moment spannend… en ondanks dat mijn vriendinnen bijna boos zeiden terug te komen…
Nu hebben we net Christel uitgezwaaid… we voelen ons een beetje verloren en gaan eerst maar eens de tarp erbij zetten en de boel reorganiseren. En een nieuw evenwicht vinden.
Nu ook even de tijd gehad 'ons dorpje' te bekijken en boodschappen te doen. Wat gezellig is het hier! De zon schijnt en het is 26 graden. Wat wil je nog meer?! Euh…. Een campingplekje? Het blijkt dat we niet op ons plekje kunnen blijven. En daar sta je dan met een fiets en een aanhanger met tent… 😱🥺 dat wordt echt hard trappen met dat ding erachter… we zoeken naar een oplossing….