Dag 5 Cellemuiden/Hasselt - Epe
Ik wil nog even met jullie terug naar de dag ervoor. Het bleek bij het uitpakken laat op de avond dat we een tasje misten 🤔. Ai… foto's erbij en bij het weggaan in Lhee zat het heuptasje met medicijnen, persoonlijke spulletjes, verrekijkertje en mn plasgootje, welke onmisbaar is onderweg tenminste als je goed kunt richten, er nog op. Blijkbaar er al snel afgevallen... alhoewel onze meefietser lange tijd achter ons heeft gefietst heeft hij ook niks gezien. In Ruinen stond het tasje niet meer op de foto… echt balen. Over gestresst zijn gesproken… adrenaline tot t plafond maar okee, niks aan te doen en lossssslaten tot de volgende dag… 😒
De volgende morgen kregen we een super lief, hartverwarmend ontbijtje. Zooo lief. Maakt je hele dag weer goed. Ook gesprekje met huisarts die medicijnen regelde in Zwolle, een reisverzekeringsmevrouw van de anwb die ontzettend meedenkend was waardoor ik gelijk een ander verrekijkertje kon kopen. Dat maakte mn hele dag weer goed.
Politie en gemeenten hadden geen meldingen binnen gekregen helaas.
We zijn rond 11 uur maar op de fiets gestapt en we werden vrolijk uitgezwaaid door het (bijna) hele gezin waarvan de jonge knullen een ontzettend leuk verhuurbedrijfje van scooters aan het opzetten zijn…. "Slingerverhuur"
Eerst weer terug naar Hasselt en over de Chinese muur naar Zwolle. Pontje was verdwenen 🙄 ( zag er ook wel erg armetierig uit dus ik weet niet of ik was opgestapt) en dus eindje omfietsen Medicijnen halen, zadel vast laten zetten want er werd nogal gewipt en op zoek naar een kerk die open was. Niks, nada, noppes… bizar. In Groningen alle deuren open en hoe verder je naar beneden gaat is alles dicht. Dus stempels niet te krijgen. Opeens zag ik een winkel… " wereldfietsers"
Daar wilde ik wel een stempel van. Het werd een klein stickertje. Leuk!
Kriskras door Zwolle gereden. En weer op zoek naar onze route. Veel mensen gesproken vandaag, over de markt geweest in Hattem om groente en fruit te halen en heerlijk door de bossen naar ons hotel gesjeest, wat een luxe. Eten maken op een brandertje op ons terrasje in de zon! En t is midden in de winter! Wat hebben we een gelukkie… Deze camino van ons mag zo nog wel ff duren. Maar helaas gaan we nu toch in redelijk rechte lijn naar Breda richting belgische grens anders zijn we te lang van huis en het gaat weer iets kouder worden. En ik mag weer werken!! Dus nu druk zoeken naar de goede route en evt slaapplaatsen. Freerk voelt zich redelijk goed en het is fijn om samen op stap te zijn en alles achter ons te laten voor eventjes…
Lieve groetjes Maria